Stacja trakcyjna Gryfów Śląski

Parowozownia w Gryfowie powstała w wyniku rozbudowy stacji i utworzenia węzła kolejowego w końcówce XIX wieku. Zapewne wzniesiono wówczas pierwsze zabudowania służące obrządzaniu parowozów (1897- wieża ciśnień) oraz niewielką parowozownię mieszczącą prawdopodobnie tylko jeden tor. Halę tą wzniesiono mniej więcej w miejscu gdzie dziś stoi nastawnia wykonawcza przy głowicy rozjazdowej w kierunku Lubania. Podczas prac modernizacyjnych w węźle w latach 1895-1896 wzniesiono budynek trzystanowiskowej hali parowozowe przy obecnej nastawni dysponującej. Po powstaniu prywatnej linii do Świeradowa, parowozownia stała się także miejscem przeprowadzania poważniejszych napraw parowozów należących do tej kolei. Stacja Trakcyjna Gryfów funkcjonowała cały czas jako jednostka pomocnicza lokomotywowni w Lubaniu, znajdującej się w obszarze działania Urzędu Maszynowego Zgorzelec. Po jego  likwidacji około 1936 roku, podlegała podobnie jak jednostka zwierzchnia Oddziałowi Maszynowemu w Jeleniej Górze.

Po wojnie już jako stacja trakcyjna dodlegała pod MDp Lwówek, w latach 1945-1946 w Oddziale Mechnicznym Lubań, a w latach 1946-1948 w MO3 Jelenia Góra. Stacja trakcyjna posiadała w  trzystanowiskową halę wachlarzową, wraz z budynkiem administracyjnym. Wśród urządzeń do obsługi parowozów znajdowały się  zasieki węglowe, kanał oczystkowy i obrotnica oraz żuraw wodny. Personel stanowiły ledwie 2 osoby, po jednej w działach warsztatowym i obrządzania.